Łożański Jan

Jan Łożański, ps. „Orzeł”. – ur. 4 lutego 1912 r. w Zarszynie, zm. 21 czerwca 1990 r. w Sanoku, przed II wojną światową był sportowcem, następnie został zawodowym żołnierzem. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, uciekł z niewoli niemieckiej i przedostał się na Węgry. Został oficerem ZWZ – AK i kurierem Komendy Głównej. 45 razy przemierzał trasę „Jaga” (przez Beskid Niski), przenosząc między innymi dokumenty, broń, pieniądze, a także przeprowadzał ludzi. Jego podróż zaczynała się w Warszawie, gdzie pociągiem udawał się do miejscowości Wróblik Szlachecki na Podkarpaciu, a następnie udawał się pieszo trasą aż do Budapesztu.  Ocalał mimo licznych wojennych przeżyć. Gestapo zastrzeliło jego siostrę i osadziło w więzieniu podeszłego już w latach ojca. Po wojnie długoletni więzień reżimu stalinowskiego.

« Powrót do Leksykonu