Łapicki Andrzej

Andrzej Łapicki (ur. 11 listopada 1924 w Rydze, zm. 21 lipca 2012 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, poseł na Sejm X kadencji PRL.

Studiował w konspiracyjnym Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po II wojnie światowej uzyskał dyplom w Łodzi. W 1945 debiutował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, od 1949 był związany Teatrem Współczesnym (1949–1964, 1966–1972), Teatrem Dramatycznym (1964–1966, 1982–1983), Teatr Narodowym (1972–1981), Teatrem Polskim (1983). Występował również w Teatrze Telewizji. Od 1953 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, od 1979 jako profesor nadzwyczajny, od 1987 jako profesor zwyczajny. W latach 1971–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Aktorskiego, od 1981 do 1987 i od 1993 do 1996 rektora tej uczelni. Zasiadał w Narodowej Radzie Kultury (1986). Od początku lat 80. należał do „Solidarności”.

Zagrał ponad 200 ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych. Był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej i Komitetu Obywatelskiego, z ramienia którego zasiadał w Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991. Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975),  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1970), Złotym Krzyżem Zasługi (1954), Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973), Złotym Medalm „Zasłużony Kulturze Gloria Artis: (2005), Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1967), Odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1990).

« Powrót do Leksykonu