Tuwim Julian

Julian Tuwim (ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polski literat i poeta żydowskiego pochodzenia, tekściarz, autor skeczy kabaretowych, szalenie popularny poeta w okresie dwudziestolecia międzywojennego i w pierwszych latach PRL.

Już w gimnazjum pisał i drukował własną poezję, próbował studiować prawo oraz filozofię, ale zrezygnował z nauki. Sławę zdobył wierszem „Wiosna”, który łamał ówczesne konwenanse poetyckie. Opublikował pierwszy tom wierszy „Czyhając na Boga”, wiąże się ze sceną kabaretową, zyskuje sławę jako tekściarz. Publikuje kolejne tomiki z wierszami. Podczas II wojny światowej przebywa na emigracji we Francji a następnie w USA, gdzie pracuje m.in. nad „Kwiatami Polskimi” – cyklem wierszy.

Wraca do Polski w 1946, miło przyjmowany przez władze PRL. Ogranicza twórczość autorską, pisuje dla innych autorów, zajmuje się hobby w postaci tłumaczenia poezji. Zmarł na atak serca podczas urlopu w Zakopanem.

« Powrót do Leksykonu