Braun Jerzy

Jerzy Braun – ur. 1 września 1901 r. w Dąbrowie Tarnowskiej, zm. 17 października 1975 r. w Rzymie, pisarz polski, działacz polityczny, poeta, dramaturg, krytyk literacki, publicysta, scenarzysta, filozof, harcerz, przewodniczący Rady Jedności Narodowej od marca 1945 roku, ostatni Delegat Rządu na Kraj od czerwca 1945 roku. W okresie gimnazjalnym był członkiem III Drużyny Harcerskiej im. Michała Wołodyjowskiego, w tym czasie napisał słynną pieśń harcerską „Płonie ognisko i szumią knieje”. Wziął udział jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.

W czasie II wojny światowej stanął na czele utworzonej przez siebie katolickiej organizacji polityczno-wojskowej Unia. Założył i redagował pismo „Kultura Jutra”. Wziął udział w Powstaniu warszawskim. Jako ostatni Delegat Rządu na Kraj i przewodniczący Rady Jedności Narodowej zredagował Testament Polski Walczącej i Manifest do Narodu Polskiego i Narodów Zjednoczonych. Aresztowany 11 grudnia 1948 roku, do 1956 roku więziony przez władze stalinowskie za działalność niepodległościową. Poddany licznym szykanom i torturom, m.in. wybito mu wszystkie zęby i jedno oko. Skazany na dożywocie (prokurator żądał kary śmierci), zwolniony w ramach amnestii.

Wujek znanego reżysera filmów dokumentalnych Grzegorza Brauna, był on bratem jego dziadka.

Posłuchaj: „Płonie ognisko i szumią knieje”

« Powrót do Leksykonu