Suwalski Konrad

Konrad Suwalski ps. „Mruk”, „Cichy” – ur. 18 stycznia 1917 r. w Bolesławiu k. Olkusza, zm. 10 sierpnia 1945 r. w Kielcach, żołnierz Armii Krajowej. Późną jesienią 1942 roku z inicjatywy Konrada Suwalskiego powstał: Oddział Narodowej Organizacji Wojskowej „Barwy Białe”, który po akcji scaleniowej NOW z AK stał się jednym z pierwszych oddziałów partyzanckich na Kielecczyźnie. Początkowo liczyło 20 partyzantów rekrutujących się z Ćmielowa i okolic, po wejściu w jego skład oddziału „Rogacza”, stan liczebny wynosił do 50 dobrze uzbrojonych i umundurowanych żołnierzy pochodzących z całego terenu obwodu opatowskiego. Głównym zadaniem oddziału obok walki z okupantem stało się zwalczanie wszelkich form i przejawów bandytyzmu.

Latem 1944 roku ppor. Suwalski walczył jako oficer dyspozycyjny w oddziale AK Tomasza Wójcika „Tarzana”. Po dołaczeniu do innych oddziałów AK działających na terenie Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK jego faktycznym dowódcą stał się por. Eugeniusz Kaszyński „Nurt” – cichociemny podporządkowany legendarnemu dowódcy partyzantki Armii Krajowej w Górach Świętokrzyskich – Janowi Piwnikowi ps. „Ponury”. Po rozkazie komendanta głównego Leopolda Okulickiego z 19 stycznia 1945 roku o rozwiązaniu AK ppor. Suwalski wyjechał w swe rodzinne strony. Nie ujawniał się. 27 kwietnia 1945 roku będąc w Kielcach został rozpoznany i aresztowany przez patrol UB. Ważną rolę w jego procesie odegrał partyzant AL, Edmund Kwasek – osławiony kat kieleckiego i mokotowskiego UB, wykonawca wyroków. Suwalski został skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie oraz pozbawienie praw obywatelskich, honorowych i publicznych na zawsze.

Podczas akcji Antoniego Hedy „Szarego” na kieleckie więzienie, nie zdołano go uwolnić ponieważ przebywał w celi śmierci, która została specjalnie zabezpieczona i nie wystarczyło materiałów wybuchowych do wysadzenia zabezpieczeń. 10 sierpnia 1945 roku dwaj wartownicy więzienia oraz Kwasek zawieźli ppor. Konrada Suwalskiego na Pakosz, na cmentarz żydowski, gdzie został rozstrzelany.

« Powrót do Leksykonu