Szymański Stefan

Stefan Szymański ps. „Osa”, „Góral” – ur. 27 marca 1919 r. w Ćmielowie, zm. 31 stycznia 1999 r. w Warszawie, żołnierz AL, funkcjonariusz UB, oficer KBW, generał brygady LWP. W połowie 1942 roku wstąpił do GL. Był sekretarzem PPR w Ćmielowie, a równocześnie dzielnicowym dowódcą GL. W lipcu 1943 roku wstąpił do oddziału partyzanckiego GL im. Langiewicza. 4 kwietnia 1944 roku w Denkówku schwytał i zamordował 4 żołnierzy AK z oddziału Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurta”, których zwłoki zostały ograbione. Od listopada 1944 roku pracował w WUBP w Kielcach, był m.in. kierownikiem „Wydziału do Walki z Bandytyzmem”. Pracował też w WUBP w Gdańsku i PUBP w Malborku.

1 kwietnia 1948 roku został skierowany, jako słuchacz, na Kurs Dowódców Baonów w Wyższej Szkole Piechoty. Od 1 marca 1949 roku był dowódcą Samodzielnego Batalionu Wartowniczego KBW. W październiku 1954 r. rozpoczął studia na Fakultecie Operacyjnym Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Był w dyspozycji MON, m.in. attaché wojskowym, morskim i lotniczym Ambasady PRL w Pjongjangu w Korei Północnej i w Bukareszcie. Członek PPR i PZPR. Był członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD.

« Powrót do Leksykonu