Widaj Mieczysław
Mieczysław Widaj – ur. 12 września 1912 r. w Mościskach, zm. 11 stycznia 2008 r. w Warszawie, pułkownik LWP, zastępca przewodniczącego Najwyższego Sądu Wojskowego. W 1934 roku ukończył prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W czasie kampanii wrześniowej dowodził plutonem w 60 Dywizjonie Artylerii Ciężkiej.
Do wiosny 1945 roku był oficerem AK okręgu lwowskiego. 15 marca 1945 zmobilizowany do LWP. Został sędzią Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie, później mianowany sędzią Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi. W 1948 roku został członkiem PZPR, awansowany na zastępcę przewodniczącego Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie. Od 1952 roku był przewodniczącym tego sądu. W okresie od sierpnia 1954 do grudnia 1956 roku był zastępcą przewodniczącego Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie.
W latach 1945-1953 odpowiedzialny za skazanie na śmierć 106 żołnierzy podziemia niepodległościowego. Odpowiedzialny m.in za skazanie na karę śmierci: asa polskiego lotnictwa Stanisława Skalskiego w więzieniu mokotowskim w tzw. procesie kiblowym, Zygmunta Szendzielarza ps. „Łupaszko” i jego podkomendnych, mjr. Andrzeja Rudolfa Czaykowskiego. W lutym 1951 roku na wniosek Heleny Wolińskiej, zatrzymał w więzieniu Augusta Emila Fieldorfa ps. „Nil”.
W dniach 14-21 września 1953 roku przewodniczył składowi sędziowskiemu WSR w Warszawie, który skazał biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka w sfingowanym procesie pokazowym. 18 grudnia 1956 roku został przeniesiony do rezerwy, a w 1957 roku, zwolniony z pracy. Po kilku miesiącach znalazł posadę radcy prawnego, którą pełnił do emerytury. Pobierał wojskową emeryturę w wysokości 4000 zł, którą w III RP mu odebrano, jednak miał wciąż prawo do emerytury sędziowskiej w wysokości 5300 zł.
Miał być pochowany na cmentarzu parafialnym koło kościoła św. Katarzyny na warszawskim Służewcu, na któym leży pochowanych 2 tysiące osób, głównie żołnierzy podziemia, zamordowanych przez UB w latach 1945-1955. Przeciwko pochowaniu sędziego na tym cmentarzu, zaprotestowały rodziny ofiar i kilku polityków Prawa i Sprawiedliwości. Żona Mieczysława Widaja, wycofała się z pochowania męża na tym cmentarzu. Został pochowany na cmentarzu w Grabowie, lecz po licznych profanacjach jego grobu prawdopodobnie w 2009 roku szczątki zostały ekshumowane i przeniesione na cmentarz w okolicach Grodziska Mazowieckiego.