Przysięga Armii Krajowej

[ Armia Krajowa – strona informacyjna ]

[ Akcja Kutschera ] [ Akcja Burza ] [ Cichociemni ] [ Dowództwo ] [ Filmy ] [ Hymn AK ] [ Książki ] [ Muzyka ]
[ Partyzanci ] [ Powstanie warszawskie ] [ Propaganda ] [ Przysięga AK ] [ Sabotaż i dywersja ]
[ Struktura ] [ Wykłady ] [ Wywiad ] [ Uzbrojenie ]

Rota przysięgi Armii Krajowej została zawarta w rozkazie nr 58/1942 Komendanta Głównego AK gen. Stefana Roweckiego. Tekst przysięgi AK zatwierdził już w styczniu 1942 roku Rząd RP na Uchodźstwie, zanim jeszcze wódz naczelny gen. Władysław Sikorski formalnie przemianował ZWZ na AK. Przysięgę odbierali bezpośredni przełożeni. Ze względu na konspirację i bezpieczeństwo nie praktykowano zbiorowego składania przysięgi i nie formalizowano nadmiernie tego aktu. Obowiązek złożenia konspiracyjnej przysięgi spoczywał także na oficerach i żołnierzach zawodowych, którzy przed wojną przysięgali na podstawie roty przysięgi zawartej w rozporządzeniu Prezydenta RP z roku 1932 o służbie wojskowej.

Pierwsza rota z 1942 roku brzmiała:

W obliczu Boga Wszechmogącego – i Najświętszej Marii, Królowej Korony Polskiej – kładę rękę na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam, że będę wiernie i nieugięcie stać na straży honoru Polski i o wyzwolenie jej z niewoli walczyć będę zawsze ze wszystkich sił moich, aż do ofiary z mego życia. Wszelkim rozkazom będę posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało.

Przyjmujący przysięgę odpowiadał:

Przyjmuję cię w szeregi żołnierzy Wolności. Obowiązkiem twoim będzie walczyć z bronią w ręku o odzyskanie Ojczyzny. Zwycięstwo będzie twoją nagrodą, zdrada będzie ukarana śmiercią.

12 grudnia 1942 roku dowódca AK podpisał rozkaz nr 73/1942, wprowadzający nieznaczne korekty, które zostały zatwierdzone przez naczelnego wodza.Była to zmiana głównie pod względem językowym i wprowadzająca do tekstu nazwę Armii Krajowej. Ten właśnie tekst należy przyjmować jako rotę przysięgi Armii Krajowej:

W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego.

Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało. Tak mi dopomóż Bóg.

Przyjmujący przysięgę odpowiadał:

Przyjmuję cię w szeregi Armii Polskiej walczącej z wrogiem w konspiracji o wyzwolenie Ojczyzny. Twym obowiązkiem będzie walczyć z bronią w ręku. Zwycięstwo będzie twoją nagrodą. Zdrada karana jest śmiercią.

Zobacz też hymn Armii Krajowej.