Korboński Stefan

Stefan Korboński – ur. 2 marca 1901 r. w Praszce, zm. 23 kwietnia 1989 r. w Waszyngtonie, polski polityk ruchu ludowego, prawnik, publicysta, działacz Polskiego Państwa Podziemnego, Delegat Rządu na Kraj od 27 marca do 28 czerwca 1945 roku, poseł na Sejm Ustawodawczy z listy PSL. Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej służył w 57 Pułku Piechoty w stopniu porucznika. Jego oddział znalazł się na terytorium Rzeczypospolitej okupowanym po agresji ZSRS na Polskę przez Armię Czerwoną. Korboński dostał się do niewoli sowieckiej. Udało mu się uciec i wkrótce powrócił do okupowanej przez Niemców Warszawy, gdzie podjął działalność konspiracyjną w ramach ZWZ i AK. Jednocześnie działał w konspiracyjnym Stronnictwie Ludowym „Roch”.

W kwietniu 1941 roku objął funkcję szefa Kierownictwa Walki Cywilnej. Na tym stanowisku zajmował się organizowaniem cywilnego ruchu oporu, a także kierował działalnością sądów podziemnych. Od lipca 1943 roku był szefem Oporu Społecznego w Kierownictwie Walki Podziemnej. Po wybuchu Powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku objął stanowisko dyrektora Departamentu Spraw Wewnętrznych w Delegaturze Rządu RP na Kraj. W marcu 1945 roku objął funkcję Delegata Rządu RP na Kraj i sprawował ją do aresztowania przez NKWD w czerwcu 1945 roku.

Z więzienia został zwolniony po utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Po uwolnieniu powrócił do praktyki adwokackiej i działalności w ruchu ludowym, został członkiem ścisłego kierownictwa PSL-Mikołajczykowskiego. W związku z narastającym zagrożeniem represjami ze strony władz i organów bezpieczeństwa, zdecydował się opuścić kraj w 1947 roku. Był aktywnym uczestnikiem życia polskiej emigracji politycznej. Autor wielu publikacji w języku polskim i angielskim, poświęconych szczególnie dziedzictwu Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej.

Zobacz też: Stefan Korboński – „Polskie Państwo Podziemne”

« Powrót do Leksykonu